Je zou denken dat je op een gegeven moment wel klaar bent met een vereniging waar je al jaren rondhuppelt. Maar niks is minder waar! De Vrouwe Panacea blijft ons keer op keer verbazen met haar oneindige geneeskundige krachten – en we moeten toegeven, we vinden haar ook bijzonder aantrekkelijk in de "zuipstand". Dus hier zitten we dan – ja, alweer. Van brandjes blussen tot 24x recipiëren op de constitutieborrel, wij blijven graag betrokken, of je ons nu nodig hebt of niet. Zolang de Vrouwe ons maar met een drankje blijft verrassen, houden wij het nog wel even vol.
Neem Silke, bijvoorbeeld. Als voormalig secretaris van het 36ste bestuur en, niet te vergeten, commissaris sfeerbeheer, is Silke dé persoon om te zorgen dat zelfs de meest saaie vergaderingen eindigen in iets wat verdacht veel lijkt op een feestje. Gewapend met een Hoorn en een meter bier, gegarandeerd plezier.
Myrthe, voormalig commissaris externe van het 34ste bestuur, is onze langeafstandswaakhond. Zelfs vanuit het verre Deventer houdt ze alles scherp in de gaten, alsof ze nooit verder dan een paar meter van Panacea verwijderd is. Ook vanaf daar weet ze altijd precies wat er speelt binnen de vereniging. Of het nu gaat om sponsorcontracten, verenigingszaken of de laatste roddels, Myrthe heeft ogen en oren overal. Zo zie je maar weer: de Vrouwe Panacea is niet gebonden aan plaats of tijd – ze is overal, zelfs in Deventer, en Myrthe volgt haar op de voet.
Merle, voormalig secretaris van het 37ste bestuur, is onze meester-notulist en organisator pur sang. Zelfs de meest chaotische RvTeA-vergaderingen weet ze om te toveren tot logische notulen waar iedereen van onder de indruk is (zelfs de Vrouwe Panacea zou knikken van goedkeuring). Haar to-do lijstjes zijn legendarisch – er gaan geruchten dat ze er meer maakt dan dat de Vrouwe ooit patiënten heeft genezen. Wat er ook op de agenda staat, Merle houdt alles strak georganiseerd, al is het soms alleen om ervoor te zorgen dat we niet verdwalen tussen de borrels en de beleidsplannen.
Dan hebben we Hanna, voormalig commissaris bacheloronderwijs van het 37ste bestuur, en dé expert als het gaat om alles wat met de prachtige opleiding te maken heeft – natuurlijk ontworpen door de Vrouwe Panacea zelf. Hanna kent elk onderwijsdossier van binnen en van buiten en heeft alle ins en outs van de opleiding moeiteloos onder controle. Van complexe beleidsstukken tot paniekerige studenten die de weg kwijt zijn in hun studie: Hanna en de Vrouwe, vormen onze reddende engel
Kris heeft tijdens haar jaar als voorzitter haar ziel verkocht aan de Vrouwe. En eerlijk gezegd, we zijn bang dat ze er nooit meer vanaf zal komen. Of het nu gaat om het trekken van een flesje rood in het gewaad van haar beste vriendin de Vrouwe, of het luidkeels zingen van haar prachtige lofzang, niks is te gek.
Als groep vormen we een bonte verzameling oudgedienden die niet weten wanneer ze moeten stoppen. Misschien zijn we hier omdat we geen afscheid kunnen nemen van de Vrouwe, of misschien omdat we stiekem hopen dat we haar nóg een keer in de zuipstand tegenkomen. Eén ding is zeker: wij zijn nog lang niet klaar met Panacea – en zij hopelijk ook niet met ons!
Heb je ons echt nodig? Waarschijnlijk niet. Vinden we het zelf ook een beetje overdreven dat we hier nog steeds zitten? Zeker. Kun je met al je vragen of andere dingen bij ons terecht? Ook dat!
Één ding is zeker: zolang de Vrouwe blijft schenken, blijven wij komen!